Het is is is een droom voor veel mensen om het noorderlicht of aurora borealis eens te aanschouwen. En voor de fotografen onder ons natuurlijk ook om het noorderlicht te kunnen fotograferen. Het noorderlicht ontstaat doordat de zon geladen deeltjes uitspuugt. Wanneer deze deeltjes bij de aarde in de buurt komen worden ze door de magnetische noord- en zuidpool aangetrokken. En wanneer ze op grote hoogte met de aardatmosfeer in aanraking komen ontstaat het lichtverschijnsel dat we als noorderlicht (of zuiderlicht) kennen.

Toen ik kortgeleden op de Lofoten in het hoge noorden van Noorwegen was heb ik geluk gehad. De zonneactiviteit was erg hoog en en het was een aantal avonden onbewolkt. We hebben het noorderlicht dus ook een aantal malen kunnen fotograferen. Maar hoe maak je een mooie foto van het noorderlicht? Om te beginnen, er zijn diverse apps die de activiteit van de zon aangeven in de vorm van een zogenaamde KP index. Afhankelijk van de waarde kun je dan voorspellen of het noorderlicht te zien zal zijn en-niet onbelangrijk- op welke breedtegraad het zich zal vertonen. Afhankelijk van waar je bent zul je dan in noordelijk of zuidelijke richting moeten kijken. Of als je helemaal geluk hebt speelt het zich recht boven je hoofd af.

Ook in Nederland is het noorderlicht van tijd tot tijd te zien, vooral als de zonneactiviteit hoog is.

Voor een mooie foto het je natuurlijk ook een mooie locatie nodig omdat je niet alleen een foto van de lucht wil maken. Het is dus heel handig als je van te voren een idee hebt waar je zou kunnen fotograferen.

Wat het fotograferen zelf betreft: Je moet je camera op een statief zetten in verband met de redelijk lange sluitertijd. Omdat je veel lucht wil fotograferen is een groothoeklens de beste optie. Bovendien levert een groothoeklens veel scherptediepte. Scherpstellen doe je handmatig. Richt op een ver weg gelegen lichtbron en vergroot het beeld maximaal om vervolgens aan de scherpstelring te draaien tot het beeld scherp is. Je hoeft dus niet helemaal op oneindig scherp te stellen, door de grote scherptediepte is je foto tot oneindig scherp. Om voldoende licht binnen te krijgen gebruik je de grootste lensopening.  Nu is er nog een ding waar je op moet letten en dat is de belichtingstijd. Als je te lang belicht worden de sterren streepjes doordat de aarde draait en ze van ons uit bezien van plaats veranderen. Een veel  gebruikte vuistregel is: maximale belichtingstijd= 500/ brandpuntsafstand in mm x de cropfactor.

Om onscherpte door trillingen te voorkomen kun je een afstandsbediening gebruiken of de timer op je camera op 2 seconden zetten.

Vervolgens ga je aan de slag en probeert verschillende belichtingstijden (korter dan de maximale belichtingstijd) en ISO waarden. Een relatief korte belichtingstijd kan het voordeel hebben dat je de structuur van het noorderlicht mooi vastlegt. Maar als het licht zwak  is wil je misschien iets langere tijd gebruiken. Dit is allenmaal  een kwestie van ter plekke uit proberen. Omdat je toch altijd met redelijk hoge ISO waarden werkt zul je in de nabewerking ruisonderdrukking moeten toepassen. Staan er gebouwen op, zoals in onderstaande foto, dan zul je die donkerder moeten maken omdat die anders overbelicht raken.

In de onderstaande foto had ik het geluk ook nog een vallende ster te scoren. Zoiets kun je niet plannen, dat is puur toeval, maar wel leuk als het gebeurt.

Voor meer noorderlichtfoto’s kun je kijken bij het project “De Lofoten in de herfst” door hier te klikken.